To mi się nie przyda! Po co się tego uczę? #uczenie się
Nauka zdalna – wspieraj, pozwól zrozumieć, nie wyręczaj!
Jak uczy się Twoje dziecko?
Jak często słyszysz od swojego dziecka: ale ja próbuję siedzieć spokojnie, próbuję nie wiercić się przy biurku… matematyka jest za trudna... nic nie wchodzi mi do głowy – chyba nigdy się tego nie nauczę...A czy zdarza Ci się proponować dziecku „Przeczytaj to jeszcze raz albo dwa”, choć wiesz, że poświęciło sporo czasu na zapoznanie się z materiałem.
Jeśli masz więcej niż jedno dziecko – czy widzisz, że każde z nich „zabiera” się do nauki inaczej? Jedno bez żadnego protestu wykonuje po kolei zadania, a to drugie już na starcie jest przerażone nadmiarem pracy i twierdzi, że na pewno sobie z tym nie poradzi?
Niewielu rodziców myśli w takich chwilach, że może ich dziecko jest typowym kinestetykiem i żeby myśleć, musi się ruszać! Albo że charakteryzuje je myślenie obrazowe, a nie analityczne i dlatego może mieć trudności w nauce niektórych zagadnień, np. matematyki. Nie wszyscy rodzice podzielą razem z dzieckiem zadania na kilka partii, ustalą, kiedy będzie przerwa, jak w tej przerwie dziecko powinno się zrelaksować, by w pełni sił kontynuować naukę.
Można się przecież uczyć na bardzo wiele sposobów: przez taniec, śpiew, muzykę, ruch… Czy Twoje dziecko uczy się w ciszy, przy muzyce, samo czy potrzebuje drugiej osoby?
Odpowiednie wsparcie
Uczenie się to nie tylko zgłębianie kolejnych tematów, to również, a może przede wszystkim, umiejętność radzenia sobie, bycia świadomym swoich mocnych stron – za tym idzie gotowość do podejmowania wyzwań, otwartość na nowe, na zmiany. A przecież właśnie teraz w naszych domach dokonuje się taka właśnie zmiana. Czy jeszcze kilka tygodni temu wyobrażaliśmy sobie taki scenariusz?Jak zatem zacząć to właściwe wsparcie?
Warto odkryć razem z dzieckiem jego indywidualną strategię uczenia się, zgłębić, jakimi zmysłami najchętniej przyswaja wiedzę, by nie strofować go, jeśli kręci się na krześle podczas nauki albo co chwilę wstaje od biurka, by się rozciągnąć i przejść kilka kroków. Może się okazać, że najskuteczniejsze dla Twojego dziecka będzie przygotowywanie notatek graficznych zamiast pisania bloków tekstu albo mówienie do siebie. Wyobraźmy sobie, że rozkład preferencji zmysłowych u Twojego dziecka przedstawia się następująco:
38% - ruch,
13% – emocje,
34% – wzrok,
15% – słuch.
W profilu inteligencji wielorakich dominują inteligencja interpersonalna i kinestetyczna.
Jest to zatem dziecko, które:
- ma potrzebę kontaktu, uczy się również poprzez kontakt z drugim człowiekiem (np. wspólne odrabianie lekcji, wspólne uczenie się słówek, odpytywane przez drugą osobę),
- bardzo ruchliwe,
- ma dobrą pamięć wzrokową. Pamięta miejsce w książce, gdzie coś było napisane (na dole strony) albo że książka, której szuka, miała zieloną okładkę, choć nie pamięta autora.
Możliwych wariantów samodzielnej nauki jest wiele, należy je wypróbować i stosować na stałe te, które dla Twojego dziecka są najbardziej atrakcyjne.
Pamiętaj, że nasze intuicyjne podpowiedzi mogą nie być „w zgodzie” z preferencjami dziecka, a więc zupełnie nie będą skuteczne.
Aby odkryć preferencje dziecka, możesz skorzystać z testów dostępnych na portalu indywidualni.pl. Dzięki nim rozpoznasz mocne strony, predyspozycje i zdolności swojego dziecka. Otrzymasz również wsparcie w postaci kilkudziesięciu metod i technik na efektywną naukę.
Interesuje Cię ta tematyka? Przeczytaj również: