Odkąd dzienniki elektroniczne stały się normą w polskich szkołach, wielu rodziców zaczęło rezygnować z przychodzenia na wywiadówkę. Ich usprawiedliwienie opiera się na myśleniu, że przecież posiadają nieustanny dostęp do stopni i informacji dodatkowych o uczniu w sieci. W czasie pandemii ten stan się utrwalił, ponieważ kontakt ze szkołą ograniczony był wyłącznie do formy on-line. Dlaczego warto jednak zmienić swoje myślenie i zacząć aktywnie uczestniczyć w tradycyjnych zebraniach dla rodziców?

Rodzic w szkole

Rodzice to ważna grupa w społeczności szkolnej, która ma znaczący wpływ na działania wychowawcze, profilaktyczne i społeczne szkoły. To właśnie oni mogą i powinni decydować o kierunkach i formach działań w tych obszarach pracy szkoły. Rodzice są pierwszymi wychowawcami swoich dzieci, a ich owocna współpraca ze szkołą, to najlepsza strategia na wychowanie.

Każdy rodzic poprzez swojego przedstawiciela w Radzie Rodziców, może mieć swój wkład w ustalanie strategii wychowawczych i profilaktycznych szkoły oraz wiele aspektów organizacji pracy szkoły (np. godziny pracy świetlicy, imprezy i uroczystości szkolne, dni wolne w roku, wydawanie środków pozyskanych przez rodziców dla szkoły, zasady bezpieczeństwa w placówce, udział w ocenie pracy nauczycieli). 

Korzyści z udziału w wywiadówkach dla rodzica i jego dziecka

1. Dostęp do informacji o:

• ofercie szkoły,

• postępach w nauce i zachowaniu,

• osiągnięciach ucznia i jego sukcesach,

• problemach wychowawczych i trudnościach w nauce,

• możliwościach wsparcia w problemach z dzieckiem,

• udziale dziecka w życiu szkoły,

• możliwościach udziału w życiu środowiska lokalnego,

• wymaganiach edukacyjnych dla poszczególnych ocen,

• programie wychowawczym i profilaktycznym szkoły,

• instytucjach i organizacjach wspomagających proces dydaktyczny i wychowawczy,

• zasadach oceniania,

• zasadach przeprowadzania egzaminów zewnętrznych.

2. Możliwość diagnozy potrzeb dziecka:

• dla rodziców dzieci z problemami w nauce – kontakt z pedagogiem, psychologiem, uzgodnienie ewentualnej wizyty w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub specjalistycznej, ustalenie zasad bieżącego wsparcia w nauce.

• dla rodziców dzieci niepełnosprawnych i chorych – kontakt ze specjalistami w szkole (surdopedagog, tyflopedagog, oligofrenopedagog, psycholog, terapeuci, pedagog szkolny), kontakt z poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub specjalistyczną, uzgodnienia do Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego (IPET) i wielospecjalistycznej oceny pracy ucznia. 

• dla rodziców dzieci uzdolnionych – szczegółowa analiza potrzeb dziecka zdolnego i uzgodnienie wsparcia w szkole i w domu w tym zakresie (szczególnie zdolni uczniowie bywają nadpobudliwi intelektualnie, wyobrażeniowo, emocjonalnie i zmysłowo-sensorycznie), co stanowi podstawę skutecznej pomocy w rozwoju.

3. Bieżący udział w  edukacji i rozwoju swojego dziecka

Musimy pamiętać, że miarą rozwoju dziecka nie są stopnie wyrażone w skali 1-6, ale postępy i znajomość obszarów, w których może lub powinno (jeśli mówimy o wymaganiach z podstawy programowej) się ono rozwinąć. Obraz własnego dziecka będzie niepełny (i może być fałszywy), jeśli rodzic nie ma możliwości weryfikowania tego wizerunku poprzez rozmowy z nauczycielami (wychowawca, dydaktycy) i innymi rodzicami. Dopiero zestawienie różnych punktów widzenia będzie podstawą zobiektywizowanego obrazu możliwości dziecka. To cenne, ponieważ pozwala ustalić, czego rzeczywiście od swojego dziecka wymagać. Błędnie zawyżona lub zaniżona ocena może prowadzić do eskalacji wymagań, których dziecko spełnić nie może, a to już prosta droga do kłopotów natury wychowawczej. 

4. Rozwój kompetencji psychospołecznych rodzica

Wiele szkół proponuje rodzicom podczas wywiadówek udział w prelekcjach, prezentacjach czy też warsztatach, których celem jest wsparcie rodziców w wychowaniu. Np. wspieranie motywacji dzieci do nauki, rozwój zainteresowań, możliwości koncentracji, ustalanie planów i celów rozwojowych, itd. Nawet jeśli rodzic ma wiedzę na dany temat, to uczestnicząc w takim spotkaniu wnosi coś nowego, porządkuje wiedzę i pokazuje inny punkt widzenia. Bycie rodzicem (wychowawcą swojego dziecka) wymaga nieustającej refleksji, bo tylko wtedy możemy być rzeczywistym wsparciem dla młodego człowieka.

5. Wiedza i lepsze rozumienie sytuacji szkolnych

Podczas spotkań w szkole rodzice mogą dowiedzieć się więcej na temat uczniów (zespołu klasowego) i wspierać swoje dziecko w lepszym rozumieniu sytuacji szkolnych, w których uczestniczy. To może nie tylko poprawić atmosferę pracy w zespole klasowym, ale i rozwinąć u dzieci empatię i wspierać ich kompetencje komunikacyjne. Jeśli w czasie edukacji szkolnej uczniowie nauczą się dobrego komunikowania z innymi dziećmi, w wieku dorosłym łatwiej im będzie nawiązywać relacje i współpracować, bo przecież nie wybiera się współpracowników w firmie, zakładzie przemysłowym czy instytucji.

Podsumowanie

Uczestnictwo w wywiadówkach przestało być dyktowane wyłącznie chęcią pozyskania informacji o postępach dziecka. Z bieżącymi wiadomościami rodzic może zapoznać się w dzienniku elektronicznym. Warto jednak bywać regularnie na spotkaniach w szkole, po to by korzystać ze wsparcia wychowawczego, które zapewnia: możliwość konsultacji z nauczycielami, dostępność specjalistów, którzy wspierają w diagnozowaniu potrzeb dziecka, spotkania tematyczne, które umożliwiają rozwijanie kompetencji wychowawczych rodziców. Dobre relacje z rodzicami innych uczniów w klasie mogą być punktem wyjścia do wzajemnego wspierania się rodziców, ale także do szybkiego i skutecznego podejmowania działań interwencyjnych, jeśli zajdzie taka potrzeba (np. gdy dzieci angażują się w ryzykowne zachowania). Takie spotkania to także świetna okazja do dyskusji o różnych poglądach wychowawczych. Mogą być one przyczynkiem do zmiany postaw rodziców. Uczestnictwo w zebraniach pozwala także lepiej zrozumieć relacje dzieci wewnątrz zespołu klasowego, dzięki czemu rodzic może podejmować w domu skuteczne rozmowy na temat różnych sytuacji szkolnych.





Maria Tuchowska
Nauczyciel dyplomowany, polonista i teolog. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą w placówkach integracyjnych różnego poziomu, edukator, coach, trener umiejętności społecznych, przeprowadziła ok. 600 szkoleń z zakresu kompetencji psychospołecznych nauczycieli, prawa oświatowego, pracy z dziećmi i młodzieżą z różnego typu zaburzeniami. Specjalizuje się również w tematyce dotyczącej zagadnień związanych z obecnością rodziców w szkole.