Granice Twojego dziecka #psychologia
Życie prywatne i zawodowe – jak je pogodzić
Umiejętność rozgraniczenia życia prywatnego i pracy zawodowej ma związek nie tylko z naszą efektywnością w pracy, ale także naszym zdrowiem i relacjami w rodzinie. Work-life balance (ang. work – praca, life – życie)
Czym jest work-life balance?
Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w Wielkiej Brytanii, gdzie narodziła się koncepcja work-life balance, dostrzeżono, że pracownicy wielkich korporacji byli przemęczeni, pracowali za dużo i coraz częściej mniej efektywnie. Utrata zapału do pracy wiązała się z mniejszą wydajnością, a to z kolei negatywnie przekładało się na zdrowie i życie osobiste. Czy to, co działo się ponad 40 lat temu w Wielkiej Brytanii nadal jest aktualne i dotyczy również Polaków? Niestety nie mam dobrych wiadomości – jest gorzej niż mogłoby się wydawać. Międzynarodowa Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w badaniu na temat zatrudnienia wskazuje, że Polacy są w dziesiątce najbardziej zapracowanych narodów spośród 35 państw należących do OECD. Nasze życie częściej wypełnia „work” niż „life” i coraz trudniej nam balansować między nimi.Dlaczego muszę się tego nauczyć?
B.G. Dyson – prezes i dyrektor generalny Coca-Cola Enterprises – podczas jednego ze swoich wystąpień porównał życie do gry, w której żonglujemy piłeczkami. Każda z tych piłeczek to inna sfera naszego życia: praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i dusza. Pracę porównał do piłeczki gumowej, która po upuszczeniu, odbije się i wróci do nas, jednak pozostałe piłeczki są szklane. Te po upuszczeniu mogą nieodwracalnie się porysować, okaleczyć, uszkodzić lub wręcz zbić – i już nigdy nie będą takie same. Równowaga w naszym życiu jest konieczna. Aby do niej dążyć, musimy o tym pamiętać i to zrozumieć.Badania związane z jakością życia i szczęściem dowodzą, że nasz dobrostan jest związany z relacjami społecznymi, udanym życiem rodzinnym oraz czasem wolnym. A niestety właśnie te obszary są najczęściej przez nas zaniedbywane. I dlatego właśnie pogodzenie życia prywatnego i pracy zawodowej stanowi ogromne wyzwanie dla społeczeństwa.
Zaniedbania w obszarze „life” będą skutkować pogorszeniem stanu zdrowia (również psychicznego), przewlekłym stresem, wpadaniem w uzależnienia, niskim poczuciem własnej wartości, zaburzeniami snu i łaknienia, brakiem poczucia bezpieczeństwa i satysfakcji z życia rodzinnego, konfliktami z bliskimi. Myślę, że to wystarczy, by odpowiedzieć twierdząco na pytanie „Czy muszę dbać o work-life balance?”.
Jak osiągnąć upragniony balans?
Temat jest niezwykle złożony i bardzo poważny. Trudno zatem o jedną złotą radę, która będzie uniwersalna i zadziała szybko. Przeskakiwanie między życiem zawodowym a prywatnym oraz łapanie balansu wymaga czasu i świadomego wglądu w nasze życie. Sprawdzaj różne opcje, wychodź poza utarte ścieżki. Poniższe propozycje niech będą dla Ciebie inspiracją i początkiem Twojej pracy nad osiągnięciem stanu równowagi. Pamiętaj, że to nie jest zamknięta lista.Co pomoże w osiągnięciu work-life balance?
- Planuj! Planuj! Planuj! Zaplanuj swój dzień, tydzień, miesiąc, kwartał. Rozpisz dokładnie, co będziesz robił(-a) i ile czasu Ci to zajmie.
- Zaplanuj dzień w blokach czasowych: czas na pracę, rodzinę, obowiązki domowe, przyjemności etc.
- Planuj czas swojej rodziny. Rodzinny planer (plan dnia, tygodnia, miesiąca) pozwoli spojrzeć “z lotu ptaka” na obowiązki i potrzeby wszystkich domowników oraz wpleść w rodzinny kalendarz te działania, które są wspólne dla wszystkich.
- Korzystaj z dostępnych papierowych lub elektronicznych planerów, kalendarzy, notatników – to wiele ułatwia. Często do nich zaglądaj, wprowadzaj zmiany, dbając o równowagę.
- W ciągu dnia znajdź czas na odpoczynek, relaks, czas tylko dla siebie, np. czytanie książek lub gazet – może to być nawet 15 minut. Ale zaplanuj to i konsekwentnie się tego trzymaj.
- Zadbaj o dobry sen.
- Zaplanuj w ciągu tygodnia czas na oglądanie telewizji lub filmów lub słuchanie dobrej muzyki – możesz to robić sam(-a) lub z całą rodziną.
- Przebywaj z dziećmi, małżonkiem, rodziną – niech to będzie czas spędzony wspólnie na wybranej aktywności (np. rozmowie, wspólnym oglądaniu filmu, wyjściem na spacer etc.).
- Zadbaj o życie towarzyskie: zaplanuj spotkania z przyjaciółmi, odwiedziny rodziny.
- Nie zapominaj o rozrywce: kawiarnia, obiad w restauracji, wyjście do kina, teatru, na koncert, na mecz, na wystawę.
- Pamiętaj o aktywności fizycznej: może to być uprawianie sportu, spacery, rower, piesze wycieczki.
- Zaległe prace w domu (np. remonty) planuj z wyprzedzeniem.
- Rozwijaj swoje zainteresowania.
- Bądź elastyczny. Życie to ciągłe zmiany, wydarzenia, nieprzewidziane sytuacje – pamiętaj o tym i nie pozwól, by zakłóciły Twój spokój.
- Naucz swoje dzieci organizacji i planowania – dzięki temu zyskasz czas na obowiązkach, które wykonujesz za domowników.
- W domu dzielcie się obowiązkami.
- Zadbaj o komunikację w rodzinie, np. gdy będziesz potrzebował(-a) chwili dla siebie lub godziny na dokończenie ważnych spraw zawodowych, zakomunikuj to wprost domownikom.
- Pamiętaj o zasadzie, że Twoje potrzeby są tak samo ważne, jak potrzeby Twojego dziecka, partnera, małżonka.
- Naucz się odpuszczać – perfekcjonizm nie jest Twoim sprzymierzeńcem w walce o work-life balance.
- Z domownikami rozmawiaj o potrzebach i marzeniach. Uwzględniajcie je w planowaniu życia rodzinnego.
Źródła:
- red. M. Górnik-Durose, B. Kożusznik, Perspektywy psychologii pracy, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2007.
- E.Robak, Wsparcie w miejscu pracy a równowaga praca–życie pracowników, „Management” 2012, 16, 1, s. 660-672.
Teresa Tymrakiewicz
Wykładowca i trener, a także filozof, certyfikowany coach, menadżer oświaty, nauczyciel dyplomowany, wieloletni nauczyciel akademicki, edukator MEN, specjalista w zakresie kształcenia kompetencji psychospołecznych i zarządzania zasobami ludzkimi. Ponad 30 lat szkoli nauczycieli i dyrektorów placówek oświatowych. Były nauczyciel, w-ce dyrektor szkoły, wizytator, doradca ds. wychowania. Autor i realizator licznych programów szkoleń z zakresu psychosocjologii i efektywnego nauczania. Autor i współautor publikacji z zakresu wychowania i dydaktyki. Uczestnik wielu ogólnopolskich programów edukacyjnych. Laureatka nagród: branżowych (ministra i kuratora oświaty) i samorządowych; za szczególne zasługi dla oświaty, odznaczona medalem KEN.
Interesuje Cię ta tematyka? Przeczytaj również: