Trudne rozmowy z rodzicami uczniów #doskonalenie
Wykorzystaj dni wolne, oceń swój dobrostan i zadbaj o siebie
Więcej o dobrostanie
Według J. Czapińskiego, autora „Cebulowej teorii szczęścia”, o naszym dobrostanie decydują trzy elementy:- wola — wewnętrzna część „cebuli”, w której skład wchodzą uwarunkowania genetyczne;
- ogólny dobrostan psychiczny — zmieniający się pod wpływem okoliczności życiowych, związany z oceną jakości i poczucia sensu życia;
- zadowolenia z poszczególnych dziedzin życia — część najbardziej zależna od czynników zewnętrznych.
Wymiary dobrostanu psychicznego
Dobrostan psychiczny opisywany jest w sześciu wymiarach:- samoakceptacja;
- osobisty rozwój;
- cel w życiu;
- panowanie nad otoczeniem;
- autonomia;
- pozytywne relacje z innymi.
Jak zadbać o swój dobrostan psychiczny?
O dobrostan psychiczny można się zatroszczyć przykładowo poprzez zadbanie o własne potrzeby. Na początku warto jednak je poznać, zrozumieć, nauczyć się je zaspokajać. Poniżej znajdziesz kilka prostych czynności, które pozwolą Ci zaopiekować się własnym dobrostanem (przykładowe działania zaczerpnięto z tekstu M. Stankiewicz „Ciężko pracujesz- zadbaj o siebie” [w:] „Dobrostan pomorskiego nauczyciela”, tom X, Gdańsk 2020 r.).1. Nasze ciało, czyli potrzeba równowagi. Zwrócić uwagę na następujące kwestie: sen, odżywianie, odpoczynek, aktywność fizyczna. To są filary wszystkich form energii, bez tego emocje i umysł nie będą działały na optymalnym poziomie.
- Zadbaj o wysokiej jakości sen, czyli o warunki, w jakich śpisz. Wywietrz sypialnię, wyłącz wszystkie źródła światła niebieskiego, wycisz się przed snem. Duże znaczenie ma tu jeszcze długość snu. Sprawdź, czy śpisz 7-8 godzin. To jest właściwy czas dla Twojego mózgu, aby mógł się zaktualizować.
- Ważna jest jakość odżywiania. Pamiętaj, że stajesz się tym, co jesz.
- Znajdź czas na odpoczynek — bez niego wypalamy się szybciej, męczymy, spada nasza wydajność. Zastanów się, jaki odpoczynek jest dla ciebie najlepszy i wprowadź ten element w życie.
- Zadbaj o kondycję fizyczną, swoje ciało i to, jak funkcjonuje. Regularnie ćwicz, bądź aktywny fizycznie.
3. Nasz umysł i intelekt, czyli potrzeba samorealizacji. Zadbaj o koncentrację, skupienie na realizacji jednego zadania. Nie ma czegoś takiego, jak podzielna uwaga. Zdobądź się na twórcze i kreatywne myślenie oraz działanie. Ucz się nowych rzeczy, bo to jest źródło Twojej energii i satysfakcji. Wyznacz sobie długofalowy cel, który zmobilizuje i zdyscyplinuje Twój mózg.
4. Nasz duch — potrzeba uznania. Podziw i uznanie ze strony innych jest nam potrzebne. Odkrycie sensu życia i własne uznanie to luksus — jest źródłem energii naszej wytrwałości, koncentracji i pasji. Dają człowiekowi siłę do działania w warunkach ciągłego przemęczenia i stresu. W poszukiwaniu sensu życia pomocne mogą być następujące pytania:
- Co jest dla mnie najważniejsze?
- Jaki mam inny cel niż dbałość o własny interes?
- Jakie aktywności są dla mnie ważne?
- Jaki jest cel mojego życia?
- Kim jestem i czego właściwie chcę?
- W którym obszarze mam najniższy poziom energii?
- Co mogę zrobić, aby to poprawić?
- Jakie będą skumulowane koszty po pięciu i dziesięciu latach, jeśli nadal będziesz postępować tak, jak do tej pory?
Dr Marta Majorczyk - pedagog, psycholog, psychoterapeuta systemowy, doradca rodzinny, trener, animator rozwoju (coach, mentor, tutor), badacz i wieloletni nauczyciel akademicki.
Od stycznia 2015 roku współpracuje z Niepubliczną Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną przy Uniwersytecie SWPS w Poznaniu. Kierownik studiów podyplomowych dla nauczycieli z zakresu: edukacji elementarnej, terapii pedagogicznej, wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, wychowania do życia w rodzinie. Współtwórca nowatorskich kierunków kształcenia: edukacja prorozwojowa oraz mediaworking. Autorka sześciu monografii i wielu tekstów popularno-naukowych, analiz oraz opracowań o tematyce rodzinnej, rozwoju dziecka, wychowania i opieki, a także neurodydaktyki.
Źródła:
T. Schwartz, „Taka praca nie ma sensu”, wyd. MT Biznes, 2012
Z. Niśkiewicz, „Dobrostan psychiczny i jego rola w życiu człowieka” Studia krytyczne nr 3/2016
Interesuje Cię ta tematyka? Przeczytaj również: